ఇటీవలి టెక్టుడే వ్యాసంలో డీపిండర్ గోయల్ ప్రతిపాదించిన ‘‘గురుత్వాకర్షణ నెమ్మదిగా మనలను చంపుతున్నదా?’’ అనే విప్లవాత్మక వృద్ధాప్య సిద్ధాంతం చర్చకు వచ్చింది. ఆధునిక వైద్యశాస్త్రం, బయాలజీ, మరియు దీర్ఘాయుష్షు పరిశోధనలో ఇది కొత్త కోణాన్ని తెరచి పెట్టింది. వృద్ధాప్యం ఒక సహజ జీవ ప్రక్రియ అయినప్పటికీ, దానిని ప్రభావితం చేసే బాహ్య శక్తులపై సమీక్ష జరగడం ఆసక్తికరంగా ఉంది. గోయల్ అభిప్రాయం ప్రకారం, మన శరీరం గురుత్వాకర్షణను నిరంతరం ఎదుర్కొంటూ ఉండటం వల్ల కణాలు, కండరాలు, అంతర్గత అవయవాలు కాలక్రమేణా ఒత్తిడికి గురవుతాయి.
ఈ సిద్ధాంతం ప్రకారం, నిలబడడం, నడవడం, రోజువారీ శారీరక పనులు—all physical activities—మన శరీర నిర్మాణంపై చిన్న చిన్న ఒత్తిడులను సృష్టిస్తాయి. ఇవి సంవత్సరాల తరబడి పేరుకుపోయి కణాల క్షీణతకు మరియు వృద్ధాప్యానికి దారితీయవచ్చని భావిస్తున్నారు. ఇదే కారణంగా అంతరిక్షంలో గడిపే వ్యోమగాములపై జరుగుతున్న అధ్యయనాలు ఆయుష్షు మరియు కణస్థాయి మార్పుల గురించి కొత్త ప్రశ్నలను ముందుకు తెస్తున్నాయి. గురుత్వాకర్షణ లేకపోవడం వలన కండరాలు బలహీనపడినా, వృద్ధాప్యాన్ని ప్రభావితం చేసే కొన్ని మాలిక్యులర్ మార్పులు తగ్గుతాయని పరిశోధనలు చెబుతున్నాయి.
గోయల్ సిద్ధాంతం ముఖ్యంగా “మన వృద్ధాప్యం పూర్తిగా జీవ ప్రకృతి కారణంగా కాక, పర్యావరణ ఒత్తిడుల వల్ల వేగవంతం అవుతుందా?” అనే ప్రశ్నను లేవనెత్తుతోంది. ఇది పునరాలోచనకు గురిచేయడానికి సరైన కోణం. టెక్ కమ్యూనిటీలో, ముఖ్యంగా బయోటెక్ మరియు లాంగేవిటీ రంగాల్లో పనిచేసే పరిశోధకులలో, ఈ ఆలోచన చురుకైన చర్చకు దారి తీసింది. ప్రపంచవ్యాప్తంగా వృద్ధాప్యంపై జరుగుతున్న విచారణలకు ఇది కొత్త దిశను సూచిస్తోంది.
ఇలాంటి సరికొత్త అభిప్రాయాలు మన ఆరోగ్యం, జీవనశైలి, మరియు ఆయుష్షుపై మన దృష్టిని మార్చే ఆస్కారం ఉంది. గురుత్వాకర్షణను పూర్తిగా తప్పించలేకపోయినా, మన శరీరం మీద దాని ప్రభావాన్ని తగ్గించే జీవనశైలులు, వ్యాయామాలు, ఆరోగ్య చిట్కాలు అభివృద్ధి చేసుకోవచ్చు. చివరికి, గోయల్ సిద్ధాంతం మన శరీరం ప్రకృతితో ఎలా సమతుల్యంగా పనిచేస్తుందో మరింతగా అర్థం చేసుకోవడానికి దారితీస్తోంది.
